Uzak diyarları bekleyen yalnız bir gardiyandım ben.
Kimseler gelmezdi, uğramazdı.
Ulaşabileceğim tek çoğulluk sevgimdi,
içimde gizlediğim ve senden miras kalan sevgim.
Hep yalnızlıklar romanı yazardık.
Yazardık da okuyan olmaz dı.
Karalardık bulabildiğimiz her ağacın gövdesine.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta