Tüm Evreni Yakarım Şiiri - Fahri Bulut

TÜM EVRENİ YAKARIM
Sana olan sevdamı, tut ki anlatamadım,
Al yanaktan öperken, Anzer balısın sandım.
Kalbimde kazılıdır, kimseye anmam adın,
Şirinin aşkı için, Ferhat bir tek dağ delmiş,
Ben senin aşkın için, tüm dağları delerim…

Sözüme inanmazsan, gözümün içine bak,
Gözler yalan söylemez, artı inadı bırak.
Gözlerimi okursan, kaçmazsın benden ırak,
Leyla'nın aşkı için, Mecnun bir çöle düşmüş,
Ben senin aşkın için, tüm çöllere düşerim…

Aşkta vefa yok ise, ben masumum yalandır,
Affedilmez hırsızlar, kalpten aşkı çalandır.
Korkuyu gördüğünde, zulme teslim olandır,
Senemin aşkı için, Karaca ev terk etmiş,
Ben senin aşkın için, dünyamı terk ederim…

Yemin yalan kapısı, o kapıyı ben açmam,
Gözlerimden yaşları, yağmurlar gibi saçmam.
Senin sevdan olmasa, tatlı canımdan geçmem,
Aslının aşkı için, Kerem kendini yakmış,
Ben senin aşkın için, tüm evreni yakarım…

Hangi birini yazsam, onca mutsuz aşık var,
Sazları omuzlarda, gezgindir diyar diyar.
Aşıkların çoğunun, çilesi bana uyar,
Her aşık aşkı için, ölümü göze almış,
Deme ki Rızazade, korkmuş, kaçmış, kaytarmış…
05 MART 2020
Fahri Bulut Rızazade