Tüm Acılarımı Dökerim Kristallere

Düşünce hasreti içime doğduğım şehrin
Tüm acılarımı dökerim kristallere
İçimi bir ferahlık kaplar gün boyu
Bütün acılarımı dindiriverir
Okşarım her zerresini, bir bebeği sever gibi
Sanki doğduğum topraklar yanıma gelir
Akasya kokuları dolar odama
Hanımelleri, papatyalar, rengarenk güller
Kuşburnu, kiren, böğürtlen ve karayemiş
Her seste, her nefeste
Köyümün bülbülleri dile gelir
Ne zaman içime düşse hasretin
Necef kristalleri aklıma gelir.

Gözümün her damlası içime akar
Avuçlarımda bir bir kristalleşir
Yaşama umudum olur büyülü taşlar
Cesaretim, tesellim olur
Her dokunuşta kaplar içimi
Sevgi olur, derman olur, güç olur
Köyümün bulutlarını getirir kurşuni
Bir dilim kavun misali ay ışığını
Şelalelerini taşır, getirir Tatlıca’dan
Hamsaroz’dan bakir koyları serer önüme
Turkuvaz renkli suları içimi serinletir
Ne zaman candan bir dostu özler yüreğim
Sarılırım duman renkli kristallere
Tüm sevdiklerim yanıma gelir...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 18 Aralık 2006