Çatma çattık, perde açtık, huzurunuza çıktık.
Bâtıla kapalı, Hakk’a açık bizim sahnemiz.
Tulûât hayatın süzülmüş özüdür aslında,
Hayatta güzelliğe bir vesiledir sahnemiz.
Dünya katı gerçek; onu yumuşatır hayaller.
Buzları eritir, çölleri yeşertir sahnemiz.
Ârifleri sayar, dürüstleri candan severiz.
İlme vasıta olsun, irfâna ışık sahnemiz.
Özünde kemlik olan sakın bizi seyretmesin;
Kötüyü utandırır, yere baktırır sahnemiz.
Gerçeği temsil yoluyla izhâra çalışırken,
Bazen güldürür sizi, bazen ağlatır sahnemiz.
İşte zaten bu maksatla kurulmuştur sahnemiz;
İhtimal, hepinizi biraz şaşırtır sahnemiz.
Kayıt Tarihi : 25.6.2012 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tulûât, görmesini ve bakmasını bilenler için çok önemli bir zemindir. Özellikle gölge oyunları. Bilenler, dünyanın bir karagöz perdesinden, hayatın da bir roller dizisinden ibaret olduğunu rahatlıkla kabul etmektedirler. Gerçekten de perdenin arkasındaki mum sönünce, müdürler, genel müdürler, bakanlar, başbakanlar, ağalar, patronlar, güçlüler, iri kıyımlar ve hattâ dâhîler... işçiler, memurlar, fakirler, hastalıklılar, özürlüler ve hattâ deliler ne olurlar? Öğretmenliği bıraktırıp bir televizyon kanalında senarist, yapımcı, adam bulunamadığında da figüran (Çoğunlukla Tuzsuz Deli Bekir rolü düşüyordu bana.) olarak istihdam edildim bir dönem. O süreç içinde de konumla ilgili bazı şeyler karalamıştım. Gerçek hayat ile tulûât arasında ciddî bir ilişki gördüğüm için bu mısraları birileriyle paylaşmak istedim.
Mısralarınızdaki içerikten bu anlamı çıkardım.Teşekkürederim.
TÜM YORUMLAR (1)