Tulu Şiiri - Bahar Gök Barman

ve sessizce yenildim

sevinç biriktirdim zafer göğünde

ağlayarak yürüdüm gözlerimden zuhur eden yolları

keşşaf değilim

kalbim bir keşşafın evi

kalbime otuzdört yıldır misafirim

açtığım gediklerden mahcubum

sözler yığınına çevirdim orayı

mezarlar yığdım içine

aşkı bir çift göze kurban ettim

kanını keşşafın evine akıttım

dağılmış bir hali kanıksadım

gözlerimi avuçlarıma tutarak

kasavetlendim keşşafın huzurunda

Medet! Medet!

ey yalnızlığın tenhalarında şiire

şiirin tenhalarında adına tutunduğum

gökteki murat yağmurları ile günahkarları yıkayan

ey kahrımızdan tükenmeyelim diye

zalimin cehennemini kalbinde tutuşturan

medet!

sırrımı açık etmedi keşşaf

bekledi eve layık bir dosta dönüşmem için

ben bir inciysem bu aşağı diyarlarda

bir dalgıç elbet bulur beni

bir bütünün parçasıysa sularım

yerim yurdum bellidir

yol armağanımdır keşşafın kapısında beklemek

o kapının gezginiyim ben

tüm virajların sonu

denizlerin köpüğü o kapı

ey şair

keşşafın kapısında uyanmaya kim ölüm dedi

Bahar Gök Barman
Liverpool
28.03.2024