Tülay Eker Şiirleri - Şair Tülay Eker

Ömür denilen rüzgarın dolaştığı yerdeyim
Kavrulur can fezam bir garip mahşerdeyim

Seni aramam için mi attın yaban ellerdeyim
Zikreyle nerdesin yüreğimle secde etmekteyim

Doğuştan günahkarız
Adem'le Havadan
Güneşe koşar
Karanlığı saklarız
Kuytularımızda..
Yanık türküdür

Yeşildim
Çağlayan altında filizlenmiş
Gündoğumları ellerimde belenmiş.
Faylar üstüne geldi cismim
Kaya parçasına tutundum bedbin

Anama mektup..
Biliyormusun..
Anam,canım anam sana hiç mektup yazmadım.Şiirde yazmadım ama bil ki hasretimden.
Hep hasret duydum,yaban ellere içimi dökerken hasretim sanaydı.Dizlerinde ağlamayı
isterken başka dizler yavandı,o an anlamamışım annem.Neden uzağız ki senle böyle.
Beni hiç büyütmedin gözünde biliyorum,haklısın annem ben hiç büyümüyorum.Her vurulmada

Hiç böyle olmamıştım desem yalan der bir yanım.Ya ne demeliyim der diğeri
hayat çok farklı gelişmelerle önüne geliyor seçenekler sunuyor her acı aynı
yaşanan aynı gelecek seferki daha az acıtacak sanma.


Ama beynim alabora avuçlarımdan dökülüyor sessiz haykırışlarım.Hangisini tutacağım şaşırdım.

Zıpkın yer böğür,
Yedi cihan'a bedel...
O bakış yeri göğü deler.
İsyana ağıt yakar dil,
Yutkunur...
Yutkunur...

En güzel ben yanarım
Ateş korkar açar gözlerini
Kaçmak ister yakarım tenini
Ne bir yağmur damlası
Ne de kar yağdırır sevdamın üzeri
Teninde sevdanda tut beni

Düş üşüyor...Düş / tü..

.
.
.
.

ne sen gelmiştin
ne de ben..
seraptık
geçip giden
gözlerimde..
duman izleri

Kanından kan dolaşır damarlarında
Cenin doğumu ile kadını yapar ana
Kıyarsan yavrusuna!
Anayı vurursun ömrü boyunca
An...
Ölüm!