Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Tülay Bilgin

Giydim beyaz gelinliğimi.
Ağlama anne ben gidiyorum.
Toprakla buluşuyorum.
Küçücük odamda.
Sonsuz yuvamda.
Mutluluga uçuyorum.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Allahın askerleriyiz biz
Görevlerimiz; verildi bizim


İnsandan ordularız biz
Emre itaat etmeliyiz biz

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Maçka yolları taşlı
Suyu tatlımı tatlı
Ağaçları yaşlımı yaşlı
Varmı dünyada benzerin
Sarp dağların ardında gizlisin
Zirveye kazınmış inanç tarihin

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Zafere giden yolda çekilen çile kutsaldır
İşte bu zafer işte buda madalya
Finale çıkmışsım bu zafer buda madalya
Elini sabit tut gelene indir acıma vur.

Ringe çıkmışsın elinden geleni yap

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Yalnızlığımın haykırışları,
Bir kat daha artı.
Çaresizlik! kavurdu, rüzğara sattı.
Ne milletiz; boş şeyler bizim işimiz.
Ne var? ne yok; ne yapmış insanlar?
Oturup konuş, camdan kase içi boş.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Beyaz entarisiyle kar gibi kız,
Sanki cennetten inme zade-i hür;
Ya seher- paredir ki perrandır
Düş-i nazında bir sahabeinur.
Kuşanıp bir nitaak-ı hürriyet
Geziyor hak-danı düra -dür!

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Bir kalbim var ki benim,sevdiğinden burkulur:
Kahredenden ziyade,sevilenden korkulur...N F K

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Dipsiz

Karanlık

Kuyuya

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Hayatım genç bir kız gibiydi.
Alımlı ve güzel.
Süzülmüştü gözlerimden.
Endamlımı, endamlı,
Güzelliği can alıcı.
Bir saçları varki, gönlüme değdi geçti.

Devamını Oku