Tül Duvaklı Düşlerden Şiiri - Seyfi Karaca

Suda taş kaydıran oynaş oyalanmaları
Yüklüğünün üstünde tomurcuğuna çiğ düşmüş
Nazlı çiçekçe
Kendi ötesinde giden yolculuklara karışıp
Nerden sızlıyorsa yarası tam da oralara
Bütün gücüyle sarılıp...
Şafaklar söküle yoluna kozalı bir çam
Veya açıl susam açıl çiçekleri kadar en az..
Uzaklığı kendi meylince alıp götüren sırrın
Dilinde dudağında doyamadığı hangi tada nasıl kanmışsa
Akşamı koyu gölgeler örtünmüş düş dalgınlıklarıdır beni
Duysun kulakların ey hayat..!
Seni dilediydim en son
İlk aklıma gelenle hatırlayışımda yine sen
Anla işte edemedim..gidemedim..
Yandım döndüm
Tül duvaklı düşlerden sıyrılıp
Gene sana uyandım

Seyfi Karaca.....Ağustos / 10