TÜKÜRÜK BEZİyle Silinen Şiir

Ağzımdan çıkıveriyor;
Olmayan kemiklerini kırıyorum,
Dilim dilimlenmiş yar,
Dudaklarım ince bir nezaket,

Yanaklarım;
Pamuk prensesin zehiri,
Adem'in cehennemi,
Newton'un kafasına dank eden,
Yerçekimine bu kadar inanmazdım... elma kurdu olmasaydım,
Aşıkta olamazdım,

Tüküremediğim kelimelerden,
İntikam alışlarıma,
Bir yalnızlık karışır,
Ortalık benimle karışır,
Bütün savaşlarla barışırım,

Tükürük beziyle silerim,
Karanlıkta mavisi ıslanmış gözlerimi,
Temizliğe katılır mısın?
Mikrobu tranva geçiren suretimin düştüğü hale gülme,
Ağız boşluğu...

Konuşamadıkça seni yutuyorum,
Tıka basa doydum,
Zayıf bir güvercin hala yüreğim,
Kanatlarını kurutuyor susarak,

Diyaframa sorsan ki hala yaşıyorum...