Tükür Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

TÜKÜR
Büyük makamdaki küçük insanın
Bir enine bir de boyuna tükür
Milleti kedere boğan her anın
Bir gününe bir de ayına tükür

Başı darda şimdi yedi eminin
Koyuna verilen tuzun ceminin
Terlemeden kazanılmış geminin
Bir yönüne bir de koyuna tükür

Yarışa girmeden öne geçmenin
Bedeli ne ola değer biçmenin
Sorgusuz sualsiz sıra seçmenin
Bir hinine bir de oyuna tükür

Sarı baş öküze bakan trenin
Ne gam deyip orman yakan trenin
İkide bir yoldan çıkan trenin
Bir önüne bir de rayına tükür

Tükür suratına hırsız balcının
Müsebbibi sensen dinmez acının
Şu medet umduğun cingöz falcının
Bir cinine bir de çayına tükür

Yoldaşın bacınsa, annen, dadınsa
İkiyüzlü, nankör, çıfıt adınsa
Kimi düşman görüp gammazladınsa
Bir kinine bir de dayına tükür

Halini kim görür sobasızların!
Hürriyete muhtaç çabasızların
Yolları patlatan babasızların
Bir sinine bir de mayına tükür

Üstüne basmışlar rengin hasının
Kulpunu kırmışlar sefer tasının
Kırmızı boyalı cırtlak basının
Bir ününe bir de yayına tükür

Makbulse var mıdır kavaktan uzun?
Dua mıdır şu yaptığı karoz’un?
Vakitli vakitsiz öten horozun
Bir dününe bir de toyuna tükür

Mübarekten sayılmayan hatırın
Sahibine darbe yapan satırın
Ata hizmetkârlık eden katırın
Bir genine bir da tayına tükür

Kederiyle divaneye döndüğün
Hürmete binaen at’tan indiğin
“Hasarlı çıkıyor en güvendiğin”
Bir dinine bir de soyuna tükür