Yoğun halktır tüketen, tüketilen. Tüketici fakirdir hep bu yüzden. Ülkelerarası sosyal, toplumsal uygarlık dengesi sağlanmadığı için, savaş saldırganlığı küreselliğe dayandığı halde ve azıcık yavaşlatılmaya davet edildiği için, doğal olarak bu saldırı sınırsızlığıyla gıdalara saldırı oyununa da baş vuracaktır. Dünya gıda fiyat dengesi olarak, zenginler öyle de yer böyle de diye düşünürken, o alanda kazanç da esirliğe dayanmalı… Gıda pazarlayan fazla kazanmasın: sütten ağzı yananın yoğurdu üfleyişi denilir buna. Yine bu türden bir düşünce olarak, fakir ülkelerde dolaşacağız daha, bu süreçte harcamaya niyetimiz yok ayağı mı acaba? Dilleri dinleri midir? Ne dini?
Tüketici fakir öyle kalsın diyor, ithalat dayatıyor. İşsizlik mi önlüyor ülkelerinde? Bunun gerçeği ama hiç görülemiyor gözlerle bile. Yine bir kapalı kapılar ardından ‘emir havası esinliyor dikkati’ büyüyor, ister istemez.
Açlık, kıtlık, susuzluk ihtarı gerçek bir uyarı uzmanlarca. Bankacılar da konuşuyor bunu. Bankacı konuşuyorsa, Yahudiliği önemsetiyordur; borç veremem gardaşım, ne becerdin aldıklarınla… get başka kapıya… Sahi, onların yöresel dilleri mi dinleri, dişleri midir midede... var mıdır?
Nisan 2008
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta