Kaç gündür, umutlarımın ininde,
Tanesiz buğdaylar gibi sarardım
Büküldüm ben, ayrılık esintisinden,
Sevinçlerimi, öfkelerimle harmanladım.
Sıcacık yüreğinin tedirginliğinde,
Gizli sevdaların aşikâr koynunda,
Seninle kavgalara kuşanır,
Küçücük sevinçlere, zaferlere koşardım.
Umudun ağır yükünü, seninle çeker,
Ve arayıp bulurdum, tüm yitik yolları
Rüzgara karşı türkü söyler gibi
Denizin yaladığı kumlara ismini yazardım.
İçimizdeki kum fırtınalarıyla,
Yaşamaya alıştırdık bu bedenleri,
Derin çizgilere inat kahkahamız bitmez,
Yalnızlıktır, kandillerde tükettiğimiz.
Evrendeki tüm çiçek tozlarını ekip yüzüne,
Daracık dünyamda bir sana yer açtım,
İçip içip doymadığım sularından,
Gözü yaşlı, yorgun bir aşık yarattın.
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Yetgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/tuketen-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!