Sokağın ortasındayım
Ayaklarım takatsız
Hüznüm karabulut olur şehrin semalarında
Ve öyle bir yağmur olup damlarından, eşiklerinden dökülür şehrin
Bir tükenmişlik hikayesi de bende can bulur
Can bulur hasret
yokluğunun bedenimi sarstığı biçare kaldığım anlarda
İçimi saran ateş belki diner diye
Konak feribotuna binip
Yüzümü lodosa dönüyorum
Simit atıyorum martılara
Kapıyorum gözlerimi ve yine seni görüyorum
Gurbet denen yerdeyim üstümde yalnızlık
Yokluğun yine bi hasret girdabına savururuyor
Sığamıyorum şehre
Sen,sensizlik ve izmir arasında sıkışıp kaldım sevgili.....
Kayıt Tarihi : 16.11.2014 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!