Tükenmiş Gözler Şiiri - Seydo Turğut

tükenmiş gözler

uzun bir zaman girdi araya
kısa zamanın ağır bedeli olarak
anladım ki bütün geleceğe rağmen
uzun bir ayrılıktır hayat

hiçbir şeye sahip değilsem bile
tek sermayemdi masum gözlerin
Tek gizli hazinem
tek sömürgem

ve ben gözlerinin şairiydim

her açtığımda gözlerimi
karşımda olacağı umudunu taşırken
bir toz fırtınasıyla kayboldu
bütün halisünasyonlarım

Afrodit’e meydan okuyan
mitolojimin güzellik tanrıçasının
güzelliği de makyajdan ibaretmiş
en ufak bir rüzgârda silinen

ve ben bu ilham kaynağımı
kaybetme kaygısıyla gizlerken
şimdi kendim unutmak zorundayım
bildiğim bütün güzelliğiyle

oysa ben gözlerinin şairiydim

hastalıklı gözlerimle bile
her gördüğümde o gözleri
gökten yağmurlu ilhamlar gelir
şiirler yazardım
ve o gözler artık tek bir kelime bile yazdıramıyor