Tükenmiş Bir şair Şiiri - Vildan Altunbaş

TÜKENMİŞ BİR ŞAİR

Sabır taşıyla doğmadık ki biz!
Bizimde deliye dönen bir yanımız vardır! ,
Yada biz değildik ki! bir melek!
Bizimde karaya çalan bir yüzümüz vardır.

Her gün bir değirmende dönmek! ,
Gittikçe bir tortuya una dönüşmek! ,
Taşısınlar çuval, çuval beni! ,
Tüketelim bakalım şu akla ziyan şairi! .

Zaman geçtikçe göreceğiz hepimiz! .
Zaman beni neye dönüştürecek! .
Neyi alır benden,neyi verir bana zaman! ,
Kırıklarla dolu bir tuğla yığınıyım,zaman benden neyi inşa edecek! .

Bölünmüş parçalara koca bir gün,
Paylaşılmış aylar paylaşılmış ömrüm!
Hangi ayda kaç gün var yalnız benim için! ,
Siz ölmeyi hayal edin’ ben ölürüm sizin için’! .

Çek sonuna kadar perdeleri!
Aklına,ruhuna birer perde çek! ,
Hayalleri kitle bir dolaba,
Çek gönlüm çileyi kimseye bırakma!

Şairin karşısında dil,dön desende dönmezmiş! ,
Şair, elinde can çekiştirirde öldürmezmiş! ,
Şair bu gönlü göle benzermiş! ,
Kapıp götürürmüş her duyguyu,bir kelime için sele dönermiş! .

Elimiz yanarken,dilimizle ah bile etmedik! ,
Sırtlandık her çileyi,”neden niçin”diye bir söz söylemedik! ,
O güçlü mağrur insancık! ,
Gönlüne bir kibrit çaksam,küllerini sen toplasan.! ! ! !

05.02.2005

.....tükendim ama kimseyi tüketmedim...