Tükenmenin Arifesi Şiiri - Mahmut Tonbul

Sağır bir sessizlik çökmüş sokaklara
Hasadı yitirilen tarlalarda çığlıklar
Devlerle cücelerin dansı son bulmuş
Tanrıdan ödünç alınan zamanlar
Tükenmenin arifesinde
Yorgun ilk nefesin cılız haykırışları yankılanıyor
Bir parça umut sızar kırıntıların arasından kursağıma
Çarmıha gerilmiş çürük bedenler
Çirkin gerçeklerin gölgesine siner
Kaba duygulara hükmetmiş dünya
Zırhlara bürünür küstahca
Kılıçlar çekilir kınından
Sazım susar kırılır
Süssüz maskelerin ürkütücü yüzleri
Sığ sularda feriştah olur
Acı dolu şafaklar perdeli odaların yasını körükler
Uyuyan şehirde kederle uyanır.