Tükenmek Yarına Şiiri - Kadir Serdar Zengin

Kadir Serdar Zengin
3

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Tükenmek Yarına

Tükenmek yarına,
Ya da beklemek dipsizliğin sonunu
Sürelere mahkumken

Ölmek nedir?
Ait olmak bir hiçliğe
Islanmak soğuk kar sularında buz gibi toprağın altında
Tüm hücrelerinle bir hiç olduğunu bilmek
Olmayan yanaklara sahip olmak
Çürüyen gözlerle
Yaslanmak aslında, küflenmekten kapkara olmuş bir ağaca
Ya da daha kötü olmak rezil olan bir adamdan, ortasında agoranın
Yoktur hayata anlam yüklemekten başka kaygısı, onur-gurur diye bağıranın

Nerede, ne duydun, ne bildin unutmak
Ağlamak boş yere
Değiştiremeyeceğini bilmek
Asla ve asla ait hissedememek
Ya da zaten ait hissetmek, hiç senin olmayana
İkili bir oyun, bir düello, bir hissediş
Islanmak yağmurda bir çamur kütlesinin altında
Asla bir daha yıkanmayacak olan bembeyaz kefeninle
Başına koca bir taş konmuş ve bağlanmış elleri
O koca mermeri kırıp, karanlıktan kaçmasın diye deli
Yaşamak hiçbir zaman ölmemek aslında
O yüzden hiçbirimiz inanmadık yaşadığımıza
Ta ki ölümü unutana kadar…

Çok garip, hissetmek hiçliği
En iyi ikinci tercihi tanrı olmak olan bir Budist rahip gibi
Neden diledim hiçliği?
Ya da hiçbir zaman sahip olamamak
Tutamamak gibi gözyaşlarını
Elinden alınan bir hayat gibi
Sonu ne olursa olsun yalnızlık
Hissetmeden yazılan bir şiir gibi
Ya da gözleri yaşlı adlandırılmış bir karalama gibi
Asla başkasına okunmayacak ve doğar doğmaz hiçliğe hapsolmuş
Görememiş duyamamış ama nedense bilmiş
Evrenin yaradılışından haber getiren bir ermiş

Nedir var olmak kafayı yercesine
İçinde kaybolmuş, cinnet geçirmiş ve aşık olmuş
Evet sonsuzluk arayışında aşık olmuş
Yine bir faniye, ama neden?
Her biri ölü, şimdiden can çekişen
Başları kaybolmuş ya da başını alamamış gibi ölü
Yokluğa hapsolduğu günkü gibi ölü
Sadece bir algı güzellik, aşk ve duygu
Her mükemmelin sonu, karanlıktaki renk uyumu…

Mekanik insanlar dünyasında, nasıl dersin aşkı hissettim
Müstakbel mikro organizma yemekleri arasında, söyle kimdi?
Onun için ölürüm diye ağladığın o mükemmel fani
Var mıydı sence, hissettiklerinin gerçekliği
Nasıl keşfettin demeyi, yaşayamam sensizliği

Acı çekmeden, peşinde olmadan
Gerçek dediğimiz fahişenin
Nereden bileceksin sözlerinin
Var mıdır gerçekliği, içinde hiçliğin
Yine de aşkı bulduğumuzu iddia ederiz
Yaşarken acziyetini kelebeğin

Belki de rüyasını gördüğümüzdendir
Her aşık olduğumuz güzelde
Gerçek dediğimiz fahişenin…

Kadir Serdar Zengin
Kayıt Tarihi : 13.5.2014 12:34:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kadir Serdar Zengin