Tükenme Noktasında Şiiri - Yavuz Kaya

yüzünde hiçliğin zemherisi
dudaklarında küskünlüğün gölgesi
için için yanan yürek
ve gözlerinde ateşin ürpertisi
ölüm canda nöbette
ve galebe uyku gözlerine
dal kurtul der gibi nihayet
kimseler özünde aramaz ki kemiyet
gece can çekişir şafağın kıyısında
sökülür ay gökten
nöbet biter gündüzden
ilk adımı atar gibi heyecan
ilk kurşunu yer gibi feveran
ve sağnak sağnak hicran
yüreğe konan
acıyı i çektikçe içine
gözyaşları galeyan
ve istiğfar üstüne istiğrfar
eller göğe cereyan
tüm günahlar seyirde
bir bir itiraf
can bedenden çekilir
ruha düşen itikaf
tüm geçitler tutulmuş
tek sığınaktır ALLAH