Hayat duman olmuş yanmış tükenmiş
Gönül hala bunun farkında değil
Çıkmaya yüz tutmuş bir anı bekler
Yolcu olmuş canın farkında değil
Boş hayale yelip kendini yorar
Ölümsüz kalmaya Lokmanı arar
Külliyen bir ömür kaybolmuş zarar
Bitiyor bu onun farkında değil
Uzağı yaşlanmış seçemez gözü
Kıvrım kırış olmuş yanağı yüzü
Uymadı gerçeğe tutmadı sözü
Tövbekâr olmanın farkında değil
Dünyaya aldanıp gerçek bu derken
Ölümü düşünmez içerken yerken
Etrafında günü gelen giderken
Yalınız kalmanın farkında değil
İnanıyor ahret günü var diyor
Koca dünya bir tek bana dar diyor
Ölüm desen evlat uşak yar diyor
Göğ iken yolmanın farkında değil
Ruhunun bedenden uçtuğu zaman
Toprağı dostunun eştiği zaman
Tabuttan çukura düştüğü zaman
Meçhule dalmanın farkında değil
Gözlerin son anı görsün akıllan
Her giden bir ibret versin akıllan
Tükensin hevesin hırsın akıllan
Akışın hakikat arkında değil
Hasan Ulusoy
Hasan UlusoyKayıt Tarihi : 8.4.2012 12:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)