Bir daha açmamak üzere
sandığa koydum mutluluğumu,
En ulaşamayacağım raflara kaldırdım
yaşama sevincimi,
Gülücüklerimi derin bir çukura gömdüm,
İçimdeki çocuğu
bilerek bir yerde unuttum,
unuttuğum yeri de unuttum…
hüznümü denize attım,
göz yaşlarımı yağmurla karıştırdım,
bir çöplükte yaktım kızgınlığımı,
karlarla erittim kıskançlığımı,
en hoyrat çılgınlıklarımı
bin bir parçaya böldüm.
içimdeki beş mevsimi,
on üç ayı hayatımdan sildim.
sen yoksan bunların ne anlamı var
Neden yaşayayım sensiz
işte sen yoksun, ben de yok oldum…
Kayıt Tarihi : 18.11.2009 10:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!