Tükeniş Şiiri - Hasan Hüseyin Memiş

Kırıldı sazım, kırıldı yüreğim,
Son bestemi, bitiremedim.
Hep sevdim, hiç sevilmedim,
Son şarkımı, seslendiremedim.

Çenendeki gamzende hayat bulurdum,
Savrulan saçlarından düşen tek tele kul olurdum,
Bakıştığımızda, gözlerinde kaybolurdum,
Her gülümsemende, aklımı uçururdum.

Beş parasızdım, açtım, seninle doyardım,
Sokak ışıklarının altında şiir yazardım,
Geceleri camlarda görüneceğin anı beklerdim,
Gün doğmadan, senin için ortalıktan silinirdim.

Sesin. Nefesin,
Ellerin, hasretin,
Kolların, emelin,
Gözlerin, kaderin,
Dudakların, tesellin,
Kirpiklerin, beni yaralayan hançerindi,
Yoksun artık, yaşam gücüm tükendi,
Sen yoksun diye,
Vadem doldu, şah damarım kesildi,
Seni,
Karşılıksız sevmek bile, gururum, erdemim di.