Gün gelir yürüdüğün yollar tükenir.
Son bulur hayalin ve özlemin.
Yarım kalmıştır yapmakta olduğun birçok işin.
Gözlerin arar o eski renkleri,
Rüzgâr’ı özlersin duyamazsın,
Hissedemezsin artık hayatı.
Çiçeklere hasretlik bakışların,
Anlamsızdır renksiz gözyaşların,
Ayrılığı hisseder dem ve damarların,
Hüzün yolunda bir ileri bir geridir günlerin.
Üç aşağı beş yukarıdır adımın.
Gözünün gördüğü uçsuz bucaksız gökyüzü,
Ümidinin bağı kesilir geçici sevgilerden.
Sana görünmez sonsuz gibi duran yeryüzü.
Ürkersin eskiden neşe içinde dinlediğin seslerden.
Kafesler içinde kafeslerdesin.
Kurtulamazsın,
Maalesef bu hüzünlü demlerden.
Bestelerinin notası yarım,
Çocuklarım yârim, ağyarım.
Düğüm gibidir boğazında zarım,
Yarın aynı bu gün gibidir, Bir kopyadır yarın.
Atila Yalçınkaya
05.01.2017
Kayıt Tarihi : 26.4.2020 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/26/tukenir-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!