Tükenerek Yaşamak Şiiri - Abbas Özden

Bir yokluk ki,
Kasıp kavuruyor ortalığı,
Silip süpürerek.

Bir özlem ki,
Karalar bağlatıyor,
.....................- aklar üstüne,
Düşündürüp, üzerek.

Bir umut ki,
Milyonlar taşıyor her zerresinde,
Övünerek.
Milyonlarca güneş,
Milyonlarca insan,
Ve bir o kadarda sevdalı yürek,

Bir yaşam ki,
Tükenmek bilmeyen kavgada,
Tükenerek yaşamak,

Ve bir ben ki dostlarım,
Her şeyimle siz demek,
Bilerek,
.........- isteyerek...