Gönül bahçemde dil suskun, göz yaşlı,
Yorula yorula geçti yıllarım.
Her acıya alıştım yavaş yavaş,
Sineye sineye çekti yıllarım.
Can bildiklerimden bile usandım,
Kimi gitti, kimisinden ben kaçtım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta