Tükendim Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Ve tükendim işte,
Ne adım atacak dermanım kaldı,
Nede nefes alacak gücüm,
Bir kemik torbası bedenim,
Ve onun içindeki acılarla kıvranan ruhum,
Yalnızlığın doruk noktasındayım yine,
Çektiğim acıları anlatamıyorum kimseye,
Kurt gibi kemiriyor beynimi derinden derine,
İçimden bir ses diyor,
Haydi son versene hayatına,
Korkuyorum, cesaretim yok,
Cesareti bulsam da ya Rahman,
Kıvranıyorum, Allah’ım nasıl bir acı bu,
Varlığını bilmesem ne kolay olurdu son,
Sana iman ediyorum,
Huzuruna günahkar bir kul olarak gelmeye korkuyorum,
Ama;
Bu üç perdelik hayat tiyatrosunda oynamaktan yoruldum,
Yarınlardan kalmadı umudum,
Yüreğimi dağlara vurdum,
İşte budur durumum,
Kendimi sana havale ediyorum Allah’ım,
Akıbetini hayır eyle bu kulunun (amin)