Tükendi Ömür Şiiri - Cemal Şener

Tükendi gitti bir ömür,
Ne saymaya değdi yıllar
Ne de sormaya.

Koştuk,
Hep bir şeye yetişmeye çalıştık
Ama kendimize
Vallahi geç kaldık.

Biraz sevgi diye çıktık yola,
Çoğu zaman susarak
Geri döndük.

Kırıldık,
Kırmamaya yeminler ettik

Gidenler oldu,
Arkasından baka kaldık.
Kalanlar oldu
Fakat hep
İçimizden eksildik.

Bir umut vardı cebimizde,
Bozdura bozdura harcadık.
Bazen bir bakışa,
Bazen de bir boş söze

Şimdi durup bakınca,
Ne gençlik geri geliyor
Ne de yorgunluk
dinlendiriyor

Tükendi ömür,
Ama insan yine de
Bir selamla dirilmek istiyor.