Tükendi bak yarın Şiiri - Tevfik Karınca

Hayat olabildiğince tezat
Aldım sattım seni en ucuz mezat
Beni sana mıhlayan çivi çürüdü
Hep aynı bildik masal
Sevilen kadın evine doğru yürüdü
Ben bir nevi pezevenk
Dünyanın mı düzeni böyle anlamadım
Sevgi için daha nelere katlanmak gerek
Kurşunlar sıksam beynime
İlmeği geçirsem boynuma
Ne farkeder
Hangisi uzak
Ne ne kadar yakın
Susmanın onursuzluğunda
Şerefliymişcesine tavır takın
Yarımağız bildirilerin
İlan-ı aşk devri geçti
İnce ve alevdi dudakların
Teneke çıktı tüm altınların
Nihayet tükendi bak yarın
Ben bukelamun olmayı beceremedim
Ne farkeder şimdi ölüm
Tutsak kaldık birbirimize
Peki bizi birbirimize bağlayan ne
Kör kaldık, sağır olduk
Yine de yorulduk