Her gün gelirdi meyhaneye,
Hava kararırken.
Karabahtım, kör talihim
Diye başlardı içmeye,
Kimi dertten, kimi neşeden,
Diye bitirirdi son kadehini.
Kimse bilmezdi,
Nereden gelip
Nereye gittiğini.
Merakta etmezlerdi zaten.
Ta' ki bir süre gelmeyip
Merak edilene kadar.
Ölmüştü...
Ardında romansı
Bir yaşam bırakarak.
TÜKENDİ BABA...
Kayıt Tarihi : 1.1.2008 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!