Gün olur hasretin beni vurunca.
Gözlerin tatlı ve mahsun bakınca.
Yıllar tükendi ben ise tek tabanca.
İçinde sana olan nefes tükendi.
Hasretin sarıyor şimdi her yanımı.
Yoluna harcadım bütün varımı.
Seninle yaşamak istiyorum yarınımı.
Sen gidince bende yaşam tükendi.
Sen aldırma dünyaya rahat uyu.
Rahat yaşayanın değişir mi huyu.
Geçit vermez sert akar zap suyu.
Sen gidince bende hayat tükendi.
Senin için her gün ağlasam da,
Tanrıma her gün yalvarsam da,
Kaderime ümit bağlasam da,
Gelir diye bekleyen ümit tükendi.
Keşaplının Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN
Kayıt Tarihi : 8.12.2009 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
içimdeki bütün umutlarım bir bir tükendi, senin gitmen benim ömrümü bitirdi.
![Mehmet Küçükkarahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/08/tukendi-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!