Perde inmiş gözlerime ey yar. Göremem senden başka.
Ya Rab! Hikmetinden sual olunmaz, nasıl düştüm bu aşka.
İçim yanar soğutamam, eridim artık, koca dünya sanki yasta.
Ellerin dokunsa göğsüme, sanki cehennem cennet olur.
Bakışında sevgin vardı gördüm, o koca koca gözlerin.
Yüreğimin ateşinde yaptım kahvemizi, gözlerinin renginden.
Hadi yap sunumunu sultaanım, zehir de olsa şerbettir elinden.
Sana şiirler yazdım kalemimden bak, dinle okuyorum dilimden.
Melekler şahit bu aşka, kavuşmak hayalse efsane olur gerçek.
Ellerini bıraktım ya, sensiz ömrüm zindan, geçmedi o uzuun yıllar.
İstanbul'a çöken sis gibiydi, karanlık, kabuslu, sensiz gecelerim.
Teninin sıcaklığında aradım kokunu, yar diye adını hecelerim.
Sana ulaşmak, elini tutmak, tertemiz alnını öpmek için çabalarım.
Çok geç te olsa maksadım belli. Sana kavuşmak için yaşıyorum.
Sesini duysam titrer nefesim, konuşamam ki, tutulur nutkum.
Yine bir sonbaharın, akşam üstünde andım seni.........
Güz yağmuru usulca yağarken şakaklarıma................
Titredi ellerim hoyratça, ellerinden uzak diye...............
Ve gem vurdum aşkıma, zaptedemedim ben beni.....
İçimdeki çocuk ağlıyor bak, bu yağmur da gözyaşı....
Ceplerinde biriktirdiğim gazoz kapaklarım vardı benim sallardım şkır şıkır.
Çocuktum işte yanmamıştım ki aşkına yoktun o zaman, saatler geçerdi tıkır tıkır.
Sevmemişim ki öncesinde, tozpembeydi her şey, olursa olur olmazsa olmazdı.
Seni gördüğüm güne kadardı o parkta, nadide çiçektin sanki içim oldu kıpır kıpır.
Aşık oldum sana hey sultaanım, yıldırımlar düştü beynime, şimşekler çaktı üzerime.
Geçmez ömrümün ahiri, bak hasta oldu yüreğim onsuz.
Şifası sevdiğimdedir söyleyin de gelsin etrafımda salınsın.
Yüreğimden yüreğine akar sevgim, usulca ve sonsuz.
Dedim sultaanım geldin ya çok şükür. Peki ya nasılsın.
Seni görsem gözüme nur, canıma nefes gibi gelir bana.
Sen ŞİİR'din kalemden kağıda dökülen, masumca ve aşkla.
Ben ise şair, seni okuyan duygu yüklü, anlam ve estetik kazandıran.
ŞAİR'in şiirine duyduğu aşkla sevdim,
o tertemiz yüreğini.
Ve içimde besledim, büyüttüm... Ama nasipte yoktu o başka.
Sensiz bir hayatı sırtlanmak da varmış; yokluğunla kaderimde
Ağırdır yüküm, sonu yok yolun, aşkına hüküm verdim ellerimle.
Bir haber beklerim gelmez, sesini duysam, hissetsem seni.
Biilemezsin gözlerine bakarım hep; son girişin on iki elli de.
Uçurum olsa da arada, bu yürek hazır can'dan geçmeye.
Bir ağaç misaliyim doğada, yaprakları rüzgarda savrulan.
Sensizlik içinde kor'um şimdi, alev alev yanıp kavrulan.
Gökyüzüm karanlık, güneşim sönük şimdi yokluğunda.
Bir selam ver, bir haber olsun senden, yüreğimi coşturan.
Belleğim senden kalan izlerle dolu, hiç silinmedi silinmez.
Saadet güneşi parlamıştı
gözbebeklerinde.
Içimi ısıtırdı uyumluyduk, uyum vardı
teninde.
Ellerin narindi, nezaketti, asaletti dünyamı
saran.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!