Tuğla Şiiri - Emirhan Cesur

Ataman denizi derler,
Bu yüzdüğüm sulara.
Güzel şehir Kahan,
İçindeki küçük bir kasaba.
Yaşamaya çalıştığım,
Adım adım çukurlar kazdığım,
Küçük yuva..
İki katlı, ahşaptandı evimiz,
Küçük bir bahçesi,
Kocaman bir bağıyla,
Uyanırdık sabahlara.
Yıkık dökük bir ev vardı karşısında,
Hiç unutmam,
Tuğladan
ve biraz da taştan.
Koparıp bir parça,
Askercilik oynardık,
Savaşırdık dostla,
Düşmanca.
Ben hep bir köşeye geçer,
Bir saray inşa ederdim,
Hayali tuğlalardan
O tuğlalarda doğardı soyum,
O hayali tuğlalarda var olur,
Yine onlarda yok olurdum.
Sahi çocukken ne güzeldi her şey,
Şimdi hayali dahi yok oldu tuğlanın,
Diktiğim saray boyumdan küçük,
Tabut kara, daha küçük..