Neylerim böyle düzeni ?
Düzen düzgün olmadıkça.
Neyleyim aklı ?
Akılsızca kullandıkça.
Mübalağa eder durur,
Sen sesini çıkartmadıkça..
Sana yüzlerce şiir yazabilirim, Sen ise benden habersiz..
Zor elbet ayrı düşmek, yaşarım yine de içimde seni ey kalpsiz..
Sana giden yolların hepsi kapanmış, ben ki çaresiz bir aşık.
Aşık usanmıyor sevmekten, gel sar kollarını artık..
Kalpten kaleme dökülen bir yol ki görünmez,
Nice aşıklar geldi geçti bilinmez..
Zamanı tutamayız, gerçek değişmez.
Gönlünce yaşa, pişmanlık sevilmez..
Sev yine de, seni sevmeyeni.
Her hücrende hisset o ahengi.
İndim dünyaya tertemiz.
Emekledim çaresiz.
Baktım ki yürüyorlar,
Koşmaya başladım edepsiz.
Hûş ile değil,
Sen ki kendime bahsetmekten dahi korktuğum gerçeğim,
Geçmem dediğim o ateşli yolların sonunda duran güneşim.
Yakıp kavurur mu yanına çok yaklaşsam ?
Üşür müyüm senden uzak durmaya çalışsam ?
Bunun doğrusu nasıldı, bu zamana kadar hiç birşeyi doğru yapamamış bir kızım ben.
Gökyüzü gibi masmavi sonsuz derin duygular.
Gidebilir miyim uzaklara ?
Gitmeye çalıştıkça çeker beni sana.
Bulutlara ulaştım , dokunuyorum yoksun.
Görüyorum , aslında varsın.
Başka bir alem mi bu ? bana uzaktasın.
Aşkın ateşine değmemiş teni,
Dalga geçer serseri.
Ele geçirsin ruhunu,
Bir gün Aşkın ateşi.
Sen de yan benim gibi,
Aşk ,
Yarım kalmalı bazen.
Böylesi daha anlamlı.
Kehribar icindeki kelebek,
İçini açarsam toz olur.
Kusursuzu arayanlar, insanların normalleştirdiklerinin dışına çıkmaktan korkanlardır.
Farklılıkların da normal olabileceğinin farkına varanlar, hayattan gerçek anlamda zevk alabilenlerdir.
Bu yüzdendir ki kulbu kırık fincanımı atmak yerine onu kulbu olmadan sevmeye devam ediyor oluşum,
Küçük detaylarda ki büyük anlamları çıkarabiliyor oluşumdandır..
Aç kalbini bana artık ey güzel yâr,
Bu kız ki her haline vurgun bir şair.
Vazgeçilmiyor gidilmiyor senden öteye,
Alıyorum seni kalemime senden habersiz..
Aşkı gördü masum, gözlerinde..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!