Tükenişlerime varsın sevgili
kayboluşlarıma denk geldin
aç kalbini biraz bana
dinle kulak ver fısıltılarıma
ışıkları yakma ne olur
geç karşımda otur
biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair
hiçbir durgun akıldan anlayış göremez şizofrenler
aslında hayatı yalın görendir şizofren
biraz da şizofrenidir şiir
Büyük bir sahneye çıkıp
kısa bir öykü anlattın
sessizce geldin ve giderken de
bozmadın bu sukuneti
şimdi deli edici yalnızlıklardayım
acılarımı al
gözden çıkardığım hayatı sevdir bana
yaşarken ölümüm sendin
hayata dönüşüm ol şimdi
dirilt intihardaki yaşama heveslerimi..hayallerimi
kurtuluşum sensin
sen beni nitihar odalarına terk edeli
gözlerimden geçen bulutlara emanetsin
karanlıklar giydirsende üzerime
gece nöbetlerimi bile bile gelmesende
sen,seni gördüğüm yıldızlara emanetsin
yalnızlıksa kaderin
yaşarsın çıldırtsa da bu sessizlik
dibine vurursun bu hayatın
her ayağa kalktığında düşmektir
seni direnmekten vazgeçiren...
yani..
YOKLUĞUNLA GELEN...
Anlatamadığım bir boşlukta dönüyor başım
yokluğun sızıyor içime
kanıma karışıp damarlarımda dolaşıyor yalnızlık
korkuyorum bu yokluktan
Yaşamak istiyorum
ya adam akıllı..
ya salt yalnızlık
böyle sahte olmasındansa
yapayalnızlık...
Bu öyle bir yeşilki
görmesi ölüm getirisi
haykırdıkca ölüm sessizliği
yardım diledikçe batış
varlığına bağlanmaktan kaçış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!