Tuğba Gürelli Şiirleri - Şair Tuğba Gürelli

Kabuğunu kaldırır gibi aşkın
Göğünde eksiliyorum
Hiç dize de dökülür müymüş kollarından insanın
Anlamıyorlar mı ne
Bense uzun uzun içinin balkonlarını öpüyorum...
Çocukca bakıyorlar yüzüme

Nicedir yorgun bir dis agrısı asksın bende
Ellerinin kuran harfleri, incil ellerimin uzerinde geziniyor...

Insanın unuttugu, hayatın unuttugu, tanrının unuttugu sairler degil miydik hepimiz...
Geceleri hep dize olup sevismiyor muyduk siirle....

Yüzünün gölgesine yaslandığımda anladım,
aslında hiç olmadığını
El değmemiş gecelerin günah dolu şiirlerini yazdım,
hep senin için...

Seni bende varettiğim için mi sevdim,

Bacakları da kanar mı insanın deme bana ne olur
Beni senle yıka, beni sesinle yıka
Beni '' mor teninle '' yıka
Tanrının kuluyla yıkadığı gibi bedenini
Günahlarınla yıka beni.

Erkeklerim; buğulu camımın kayan suları
Lacivert gecemin sessizliğe kurulmuş saatleri...

Sizler mi acıttınız hep içimin yaralarını
Ben mi sizlerde kanadım merak ediyorum...

‘’Gece susuyor, sen susuyorsun
Ben sende susuyorum
Hadım edilmiş ağzımla…’’
Diyorlar ki hiç olmazsa ses ver
Bense dilimi içime çekiyorum

Çıplaklığın acıtır mı güneşi,sor içinin düş bahçelerine
Yaralarını biriktir kendi göğünde
- Zaten toplam kaç şehir eder ki -
Bir düşün kaç sabun köpüğü sığdırabildin ömrüne...

Ömür ki hayatın lekelendiği yerde şimdi...

Oturup düşünsem dize getirebilir miyim,bir dizeyi...

Heyhat yüzüm dökülüyormuş kimin umurunda...

Ilık bir nehir akıyor damarlarımdan
Tanrının dudakları değerken geceye

İçimin kumarbaz saflığı şimdilerde İstanbul
Hangi sokağında bıraktım kendimi ben bile unuttum
Ellerime baktım çoktandır cam kırığı varmış meğer - avuçlarımda
Yüzüme dokunduğumda anladım.

Ters düz ettiğimde kendimi gördüm ki

Aslında siz haklıydınız
İçin için sevişmeyecektim ölüruhlarınızla geceleyin
Yüzümün acımasını soluk damarlarınızla kanatmayacaktım
Günahın beni çağıran sesiyle yanmayacaktım
Evet galiba siz haklıydınız...