Tuğba Deniz Şiirleri - Şair Tuğba Deniz

Çekiştirmemek gerek hayalleri
Akışına bırakmak gerek
Kadere inanmak gerek bazen,
Aslında bana en çok sen gerek..

Yağışına bırakmak gerek yağmuru

Yorgun bir kentin
Savaşcı kimsesiyim
Yenik düştüğüm hayallerin içinde
Bir çok aşk kurban ettim
Ve beni en çok sen katil ettin...

Şiirler yazsan bana
Sayfalarca beni sevsen
Bütün mısraları bana akıtsan
Bütün anlamları bana yüklesen,
Nasıl senin olurum bir bilsen..

Yürüyorum..
Nereye gittiğimi bilmiyorum belkide
Soğuk rüzgarlar vuruyor yüreğime,
Onca söylenmiş sözler içinde bir kelime ve bir bakış seçiyorum kendime..
En acısından, en yıkanından..
Ve bir daha aynı uçuruma düşmemek için

Susma
Suskunluğun yakar seni
Ve sen susarsan
Bütün martılar gider bu şehirden
Ve bir daha bu kadar güzel kokmaz çiçekler

Ben hep seni sevdim
Kışın güneş açsada
Yazın yağmur yağsada
Birtek seni sevdim..
Seni sevmek o kadar güzeldi ki, asla vazgeçmedim..
Uzaklaşmadım kendi kıyılarımdan

Koskocaman bir okyanusun ortasında kalmış
Bir gemiydim yanlızca
Zalim bir fırtına devirdi yüreğimi
Acımadan vurdu geçti
Sürükledi bu aşkın dibine kadar
Ve ben bir daha sevemedim maviyi...

Bir kahve çekirdeği bile gözlerini hatırlatıyor
Bazen bir deniz kıyısında
Bazen bir uçurumun kenarında
Bazen bulutların arasında buluyorum kendimi
Hep bazenler, belkiler, iyikiler
Kendime yer seçemiyorum

Gün karardı
Gün durdu gecelerde
Hangi yeşili anlatayım şimdi sana
Bir sevdan bir sigaram var şimdi yanımda
Hangi acımı saklayayım yokluğunda

Bir çocuk ölmüş bugün
Hiç görmedim gözlerini
Hiç sevmedim ellerini
Ama acısı içimde
Duydum- bir çocuk ölmüş