Şirazesi kaymış mizanın ve bugün ay,
Tütsülü bir billuriyeye işlenmiş vitray.
Alacadan yeniceye patikalarda kesafet;
Lal kubbeye geceden yaldızlar emanet.
Koş. Dur. Arkana bak ve otur bilahare,
Zinhar gece, seni sen eyleyen bir ayine…
Hava katı, toprak nefessiz, buhurlu bir eyyam,
Nefes, üzerine tunçla dikilmiş cellabyan!
Gâhî sen, laedri bir hıfzın koltuk altında,
İnfilak eden ziyaların zayisine yasında;
Lakin ben tarumar ettiğim bir bulutun içinde,
Paçalarım ıslanmadan uçup gitmek peşinde…
Kayıt Tarihi : 23.8.2013 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!