Tufan Geceler Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

Bin bir çile, bin bir zulum, çektim bu güne geldim
Can dediğim can çektirdi,vurdu yaman geceler
Necabet-i bozuk düzen,derde harmanım serdim
Attı gurbet elden ele, yordu tufan geceler

Kohne laur şalı gibi,melun mahsun bağaram
Mahsur kaldım bu yerlerde, zelil sebil yanaram
Boyun büken çocuk gibi, zar’ı zar’ı ağlaram
Naçar edip el koynuna, koydu boran geceler

Açan gülüm bedbaht oldu, burcu burcu koğmuyor
Çağlayan bu nehirlerim,daha artık ağmıyor
Evrilmiyor o gençliğim,kimse yüze bağmıyor
Bile bilsen ne çekerem,zordu yaman geceler

Devrişmiyor menekşeler, davalıdır konağım
Günden güne soldu gitti,bu gül yüzlü yanağım
Gülhatmının boynu bükük,viran olmuş otağım
Gurbet elde gün batınca, kordu duman geceler

Kapanmıyor kipriklerim,gece zulum Haktan/a
Gurbet elde ölür/isem, atın meni vatana
İki oğlum birde canım, feda olsun uğruna
Onsuz yaram sağalmıyor,yokdu derman geceler

Kadir Haktan TÜRKELİ