Tubanın gölgesinde Şiiri - Me Sakin

Belki bir gün cennette,
Tûbâ dalları üstünde.
Vuslat bize çok yakın,
Şenlenir gönül yine.

Belki de hiç varılmaz,
Yollar aşılmaz olur.
Gönül bekler, usanır,
Hasret ömrü yoğurur.

Nikâhlı mı, eşli mi?
Orda dünya düş mü ki?
Milyarlarca yıl geçse,
Kavuşmak neden güç ki?

Gözlerde bir hayaldi,
Geceye düşen ışık.
Kimi bayram eyledi,
Kimi yandı, kimsesiz.

Yandı içler, susadı,
Bilinmeze savruldu.
Yaradan hiç bilmez mi?
Sahipsiz mi bırakır?

19/03/2025
mesakin