Tuba Okur Şiirleri - Şair Tuba Okur

Sesin
sessizliği ağlatır
Ezan vakitlerinde
Tüm sesler susar
Aşkın en sen halinde.
Bir çırak

Oturmuşum
Düşünüyorum
Sadece
Kendime bile
Hissettirmeden
Hissizliğimi

Uzaklaştı
Bu diyardan
Limandan
Ayrılan gemi..
Sevgisizlikle
Açılan

Bugün tüm sevgilerimi
Bir sepete koydum..
Sanki uçup gitmelerinden
Korkarmışçasına..
İyice kodladım belleğime..
Hepsi aynıymış,

Duruldun mu sahi yüreğim
Sığınabildin mi
limanına
Dindi mi lodosun
Yoksa kayıp gitti mi

Bu kadar mı sence
bu kadar mı nedenler
bu kadar mı sence kendimizle verdiğimiz savaş
bu kadar mı sence bu dert
evlilik,çocuk,iş,eş mi sanıyorsun dertleri
senle savaşan senden haberin yok mu senin?

Önce kitap konuşuyor
Müzik kokular yayıyor
Bir silüet ardından
Belli belirsiz
Tanıdık bir yabancı gibi
Ilık bir rüzgar esiyor

Sinir,
Gözlerden
kin olarak akan,
Öfkenin surete
hapsedilmiş hali
O kadar ki gülünç..

Elimden gelseydi
Seni
Düştüğün o çukurdan
Tüm gücümle
Kurtarırdım

Can dayanmaz ki
Suretlere de
Suretsizliğe de
Artık
Ne görmeyi
Ne de görmemeyi