Tuba Okur Şiirleri - Şair Tuba Okur

Öğretir sana da hayat
ölümün aslolduğunu
Bilim adında uğraştığımız
çoğu şeyin ilimsiz boş olduğunu..
Uğrunda heba ettiğimiz çoğu şeyin
sevdiklerimizi kaybettiğinde boş olduğunu..

Ah dürri yekta
her şey bir gizi umman
Çölü furkan
ömrüne giryan
tut hadi giden tüm kelimeleri kalbine
Sakla

Bir korku ki
Sanki cennetten
Kovulma korkusu gibi
Bir yanma ki
Sanki
Cehennemin tam ortası gibi

İnan bilseydim
Özlemlerimin
Seni bu kadar içimde
Büyüteceğini.
Bir kere daha git derdim sana
Gönlüme ansızın

Sebepsiz bir bitişti bu..
Başlangıcı olmayan
Bir yönün hazin sonu..
Savrulup giderken ben
Uzaktan uzağa..
Benden beni çalıp giderken..

Bir günah kokusu
Yayılırsa
Dudaklara
Sebebini sorma
Bir ten
Solarsa

Hadi kuklalarım
hadi kuklalarım
Yükselme zamanı artık göğe..
O kızıl saçlarından dökülen kan ve ter
kan ve ter..
Ağır aksak götürülen sen ve ben

Hep aynı
Kara suret.
Suretin karalığı
Değil.
Gönül karalığı..
Başları

Eğer senin
Kim olduğunu
Bilseydim
Alaşağı ederdim
Tüm
suretleri..

Dertler
Ömür sofrasına
İnci İnci dizilmiş..
Yaban yaban eller
Çizilmiş
Defterin en kederli