Tuba - Cennet Düşü

Tuba!
Filizlenip içimde yapraklanan
Meyveye duran çiçeklenip
Dalları semayı delerek
Şükre dalan
Çöllerde seraplardan alıp bu bedeni
Şefkatinin gölgesinde
Bereketiyle yoğuran
Hayat ağacım…

Cennetlik yanlarımdan tut da
Al beni cennetine

Küçüktüm
Yıldızımı aradım yıldızını
Venüs
Küçük ayı büyüğü de
Bilirler beni
Ki aşinadır onlar gözlerimin ışığına
Pusulasını şaşıran çocuğa
Bilmediği bir yer tarif etmişlerdi
Sendin sanırım tarife uyan
Uyan Tuba!

Çocukluk düşlerimden tut da
Al beni geleceğine…

Tuba!
Kaç kere daldım saadetin göbeğine
Sorti üstüne sorti
Mühimmatım gamzekar tebessümüm
Bir anda buldum kendimi
Usunun adliye koridorlarında
Celse itaatkarlığı içinde
‘Seviyorum’ tek kelimelik savunmam
Hakça yargılaman değil isteğim
Lakin kader hakkın kendisidir

Sana mahkum yüreğimden tut da
At beni zindanlarına…