Tüm Dünya Duysun Şiiri - Güven Tekin

Gecenin, deminde kaldı hayallerim.
Uykularım firari, sende kaldı gönlüm.
Gözlerinde, sürgün olduğum.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Kendimle saatlerce, kavga ederim.
İster deli desinler, ister divane, deliyim,
Azda olsa, kaçık, huysuz, gıcık ve uyuzum.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun..

Derelerde çağlayanım ben.
Uğruna öldüğümsün sen.
Baharım, solmayan çiçeksin sen.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Rüyalarım sensin, uğrunda ben deliyim.
Vuslat olmasada sonunda, sevdiğim.
Seni sevmekten, asla vazgeçmem.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Şiirlerde, kafiye düzenim sensin.
İçtiğim su, yediğim yemeğim sensin.
Aldığım nefes, kalp atışım sensin.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Kaderimde açan, güllerim sen.
Uğrunda zehir olsa, içtiğim ben.
Gözlerinde kaybolup, gökyüzünü izleyen ben.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Deryalarda kaybolduğum, sensin.
Aşkına kul, köle olan benim.
Uğrunda gözyaşı, akıtan benim.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...

Uzaklardan sarıldık, hissetik bir birimizi.
Uğruna kurbanlar, koçlar adadığım.
Anla işte yar, seviyorum seni.
Seviyorum seni, tüm dünya duysun...