Tren ve Şapka Şiiri - Uğur Kayhan

Bir tren ve bir şapka,
Lokomotifte cehennem, ilk vagonda sehpa
Dört cılız ayağı çiğniyor koca devi
Tepemize yıkıyor on bin yıllık kubbeyi
Düdükten kopan çığlık, uyan!
Mukaddes yurtta uyanır bu trende uyuyan
Adı beyaz, kendi kara bir yığın
Kaç bu trenden koş ateşe sığın
Kanma ağzına çalınan bir kaşık bala
Atla kurtul hadi, ne bekliyorsun budala?
Kestiler değil mi seni itecek eli?
Artık ne derse desin cevap artık hep beli
Gitti gül kokusu her yanı sardı duman
Sana her şey müstahak bunlardan hayır uman
Durma, kulak ve zamanın ötesine, dinle
Yürekten gelen bir ah ile inle
Temizlen seni saran kadim küfürden
Kalbini kurtar artık putlarının elinden