Bir tren kompartımanında dört yabancı yolcuyuz,
Gurbete uzanan raylarda zamanlar sayıyoruz,
Bir köstekli saat olmuş zavallı yüreklerimiz,
Trene bindiğimiz garda bırakıldı sustu dillerimiz,
Şimdi bu küçücük mekanda, dört ayrı dünyadayız..
Selamdan başka, bir çift söz çıkmadı dudaklardan,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
