Tren istasyonunda Şiiri - Özcan Askar

Tren istasyonuna girdim,
İstedim bir numara.
Verdiler bana 32’yi
Bende kalacaktı son durağa dek.

Sordular; adınız, soyadınız,
Mezuniyetiniz, mesleğiniz,
Gideceğiniz yer
Neresidir bre?

Adım çile çekmiş gam,
Biçer yerine sevgi ekerim.
Girişi ve çıkışı ayrı olan handan geçip,
Hayat üniv. Mezun olacağım.

Ardından kabristan otelinde dinleneceğim.
Oradan da mahşere yürüyeceğim.
Daha sonrası da
Ya her tarafı güllük gülistanlık,
Misk-u amber kokan cennete.
Ya da yakacağı taş ve insan olan cehenneme.

Onu munker ve nekir
Ak ve kara defterime bakarak
Mizan terazisinde tartarak
Bana uygun olana yollayacaklar.

Darısı başınıza,
Ey! Geride kalanlar.
Bu gideceğim yere,
Elbet siz de gelirsiniz, siz de gelirsiniz.