tren mi bizi bekliyor, biz mi treni; ne için!..trenle gelecek olanı mı, trene binecek olanı mı; kimi!..biz miyiz yoksa trenle gidecek olan!.
mademki tren merakımız vardır; geldi tren, durdu!.atlayalım bakalım içine ama hiç merak etmeyelim tren bizi nereye götürecek diye!..sessiz olalım, pencereden bakalım sadece!..elbet bir gün tren de durur!.ya tırmanamaz yokuşu, ya da uçurum korkusu dolar yüreğine!..
işte o zaman ineriz trenden; arkamızda kalmıştır artık bindiğimiz istasyon, aldığımız yol!..belki de aramızdadır gelmesini beklediğimiz kişi; neden olmasın!.
o kişi biziz aslında!.yeterki trene bakan olmayalım sadece!..
Tayyibe AtayKayıt Tarihi : 7.9.2024 08:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstediğimiz durağa geldiğinde ineriz..."
İyi de,
Biz her halükarda kalırız,
O trende...
Kiminiz sadece "bakarken" hem de...
"Kaderimiz..."
Aslında "memleket sevdamız", yüzünden...
Dedim, trene bakar gibi bakanlara sitemle, Örtmenim...
TÜM YORUMLAR (1)