Tren Şiiri - Ahmet Baran

Bir türkü olur, boşluğa dalar,
Arzular sürükler gider peşinden,
Üzerinden bulut gibi tüneller kayar,
Demir tekerler, Demir vagonlar,

Uzak bir özlem gibi raylar titrerken,
Kim bilir kaç hasret taşar içinden,
Dolanır gider, demir raylarda,
Kıvrılan yollar, Demir vagonlar,

Dostlar arasına, dağlar gererken,
Ninni söyler gibi raylar inlerken,
Sürmeli gözlerden yaş süzülürken,
Sendeler gider demir vagonlar.

Özgür dünyasında, ufuklar arar,
Sesi ufuklarda yankılanırken,
Vagonlar durmaz, tekerler döner,
Kıvrılan yollar, demir vagonlar.

(KÜTAHYA 2007)