Ne zaman virane kaldırımlardan sıkılsam
Atarım kendimi en yakın istasyona
Issız gölgede beklerim trenimi
Gelir,kanatlanırım lokomotifin peşisıra...
Benzemez o hiçbir yolculuğun tadına,
Yavaşça yaylanır ılık bir rüzgarla
Öyle keyiflidir ki geçen binaları seyretmek
Bir ahenktir rüzgar,tren ve raylar arasında...
Kederlidir yaşlı rayların gıcırtısı
Ve asabidir; her vagonda ayrıdır tasası
İmrenirim rüzgarın uğultusunda sallanır
Islığı yanıktır,bıkmadan taşır insanları
Benim trenimdir o,benim banliyöm...
Sirkeci'de sonlanır tatlı rüyam
Ve kimbilir kaç tren daha bekler
'Gelmedi mi daha benim sıram? '
Kayıt Tarihi : 24.7.2010 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!