yolcuyum ben bu gece
sen uyurken uzaklaşacağım
beni sana aşık eden bu şehirden
yanıma alacak fazla bir şeyim yok
bir buluştuğumuz günden geriye kalan
o masum gülüşün var bende
ne kadar güzel gülüyorsun demiştim
keşke az daha baksaydım gözlerine
aslında unutkanımdır biliyor musun
hatırlayamam çoğu şeyi
ama hiç unutur muyum
bana kurduğun o günkü cümleyi
gidiyorum usul usul sevdiğim
tren götürüyor bu şehirden
bilet soruyor içeride
yakası buruşuk yaşlı görevli
uzaklaşıyorum artık bu şehirden
aynı vagonda ayrı ayrı taşıyarak
hem seni hem sensizliği...
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Türker](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/20/tren-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!