Tren Şiiri - Fuat Eriçok

işte şiirlerim
vagon vagon tren
geçiyor geçiyor geçip gidiyor
ücretsiz biletsiz açık kapılar
gelsin beğenen beğenmeyen eleştiren

trik trik trik trak
beni bırak şiire bak
şiiri bırak söylenene bak
kulp takacaksan kişiye değil fikre tak
fikrin varsa söyle küfür ve alay ahmaklıktır be avanak

gidiyor gidiyor geçip gidiyor tren
düşünce getiren soru götüren
göz önünde olup da görülmeyeni
dil ucunda durup söylenmeyeni
herkesin sustuğu pıstığı korkulu topraklarda
düdüğünü sonuna değin öttüren

gidiyor bir daha dönmeyecek
gidiyor aynı yerden yeniden geçmeyecek
el sallayın mendil sallayın gülün gülüm
sevgi yüklüdür her vagonu
ve kelimeler kelimeler kelimeler
hiçlikten kalktı sonsuza değin gidecek son durak ölüm
gidiyor oflaya puflaya bilinmeyenin koyu karanlık gecesine
sadece kendi yönünde kendi rayında
kimselere ödün vermemecesine

gelin açık kapılar
çekinmeyin zaten sizde değil ki karar
istasyonda sessiz beklemek neye yarar
haydi koşun binin sıcak içersi
herkese yer var
herkese yer var
numaralı değil koltuklar

(27 aralık ’06)